Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

6 ΤΥΡΟΠΙΤΑΡΙΑ







ΤΑ ΤΥΡΟΠΙΤΑΡΙΑ ΜΟΥ......


Τα τυροπιτάρια μαζί με το χοντρό (κρέας μεγάλης ηλικίας) μας τα έμαθαν οι Αρβανίτες....
Χρόνια, μεγαλώσαμε μαζί και πήραμε τα χούγια τους..
Μάθαμε τη γλώσσα τους (μερικοί)....Αγαπήσαμε τα ψητά τους (πολλοί)....Λατρέψαμε τα τυροπιτάρια τους (όλοι ).....
Έτσι, από την στιγμή που τα δοκιμάσαμε, τελείωσε...
Τα παιδιά ζητούσαν επίμονα, οι γιαγιάδες έπιαναν δουλειά , τα αλεύρια είχαν την τιμητική τους, τα τηγάνια με τα λάδια έπαιρναν φωτιά και τα τυριά συναγωνίζονταν μεταξύ τους.....
Απλά στην παρασκευή τους νόστιμα στην γεύση με αρκετές θερμίδες αλλά δεν μας νοιάζει....
Μας αρέσουν τα απλά και τα νόστιμα....

Αν σας αρέσουν πιάστε δουλειά

 
Υλικά

 
1 κιλό αλεύρι σκληρό
1/2 φλυτζάνι του τσαγιού λάδι
4 κουτ.της σούπας ξύδι
Αλάτι
Νερό ζεστό τόσο, ώστε να γίνει ένα ζυμάρι  που να μην κολλάει στα χέρια.

Γέμιση

300 γρ. τυρί φέτα σκληρή (τριμμένη με τα δάχτυλα).

 
Εκτέλεση

 
Σε μια λεκάνη βάζετε το αλεύρι , το αλάτι, το λάδι και σιγά - σιγά το ζεστό νερό.
Ζυμώνετε καλά μέχρι να γίνει μια ζύμη εύπλαστη.
Κόβετε σε κομμάτια μεγέθους μικρού πορτοκαλιού.
Βάζετε σε ταψάκι, ρίχνετε λίγο αλεύρι επάνω τους και τα αφήνετε σκεπασμένα με πετσέτα σε ζεστό μέρος για 40 λεπτά περίπου.
Όταν περάσει ο χρόνος λαδώνετε τον πάγκο της κουζίνας, παίρνετε ένα κομμάτι και το ανοίγετε με τα δάχτυλά σας στρογγυλό, σε μέγεθος ενός πιάτου τσαγιού και λαδώνετε ελαφρά.
Στο κέντρο βάζετε το τυρί τριμμένο καλά να μην έχει μεγάλα κομμάτια (μια χούφτα περίπου).
Γυρίζετε το ζυμάρι στο κέντρο να γίνει μια μπάλα και την πατάτε με τα δάχτυλα να ανοίξει σε μέγεθος ενός πιάτου φρούτου. Λαδώνετε ελαφρά και το γυρίζετε ανάποδα να το ανοίξετε λίγο ακόμα.
Κάνετε μια τρύπα στο κέντρο.
Βάζετε λάδι στο τηγάνι, όχι να τα σκεπάζει και αφού κάψει καλά τηγανίζετε από την μία μεριά μέχρι να ροδοκοκκινίσει. Με δύο πιρούνια γυρίζετε να ψηθεί και από του άλλη μεριά . Το βγάζετε και το βάζετε σε πιάτο με απορροφητικό χαρτί να στραγγίσει.
Χαμηλώνετε την φωτιά και ψήνετε τα υπόλοιπα.

 
Καλή επιτυχία

Κατερίνα Μαλαχία

6 σχόλια:

  1. αυτα τα πιταρια εμεις τα φτιαχνουμαι στην κρητη με ξυνη μυζηθρα της λεμε νερατες τυροπιτες και μυζυθροπιτες.της περιχυνουμαι με μελι μετα.οποιος της θελει γλυκες.νερατες της λεμαι γιατι της ανοιγουμαι με το χερι γροθια στο τηγανι μεσα βρεχοντας το χερι και παταμαι την τυροπιτα κυκλικα να ανοιξη.αντι για νερο λαδονομαι το χερι μας αν φοβομαστε το καυτο λαδι.βεβαια βαζομαι λαδι οσο να λαδοθει ο πατος του τηγανιου.στην ζυμη εμεις βαζουμαι ρακι και λιγο χυμο λεμονι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπέροχη η κάθε μπουκιά! Καλά που μένω μακριούτσικα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δήμητρα Ψαρρού τα έχω δοκιμάσει τα δικά σας ...λόγω του άντρα μου που είναι Ρεθυμνιώτης...στα Σφακιά και ήταν πολύ ωραία...σε ευχαριστώ πολύ , νάσαι καλά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΓιατίΚαιτάκι μου ;;; τόσο ωραίο κορίτσι να μην σε αναγνωρίδει ...θα το μαλώσσω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ειμαι μελος

Translate

 

Αλμυρά και Γλυκά Μυστικά Template by Ipietoon Cute Blog Design